Wat begon als een grote schoonmaakbeurt in zijn nieuwe woning, eindigde voor Monoma-bewoner Filipe in Chaam in een ontroerende zoektocht. Achterin een oude kast vond hij een tuinbouwdiploma uit 1925. Een stuk familiegeschiedenis dat hij eigenhandig wist terug te brengen naar de dochter van de oorspronkelijke eigenaar.
Toen Filipe en zijn partner Johan hun woning aan de Gilzeweg betrokken, wilden ze het huis grondig opknappen. Tijdens het schoonmaken stuitte Filipe op een lijst die vastzat achterin een kast. “Ik voelde iets aan de achterkant, alsof er een lijst hing. Toen ik hem eruit haalde, bleek het een diploma, bijna honderd jaar oud en nog in perfecte staat,” vertelt hij.
Zijn interesse was direct gewekt. “Ik heb zelf gestudeerd in grafische vormgeving en druktechniek, dus ik herkende meteen dat het een originele lithografie was. Zoiets is bijzonder. Het is een historisch document met een verhaal.” Uit nieuwsgierigheid besloot hij te achterhalen van wie het diploma was. Met wat hulp van online onderzoek en wat geluk wist hij de familie te vinden.
“Mijn partner en ik waren buiten aan het werk toen we een ouder stel met hun hond zagen wandelen,” vertelt Filipe. “We raakten aan de praat, en ik vroeg of ze wisten wie hier vroeger had gewoond. Toevallig bleken ze vrienden te zijn met de dochter van de man van het diploma. Vijftien minuten later stond ze bij ons aan de deur.”
De ontmoeting maakte indruk. “Ze was zó blij,” glimlacht Filipe. “Ze vertelde dat haar vader vroeger in dit huis woonde en dat hij trots was op dat diploma. Het voelde gewoon goed om het terug te geven. Natuurlijk had ik het kunnen verkopen, het is tussen de duizend en vijftienhonderd euro waard, maar dat voelde niet juist.”
Wat het verhaal nog bijzonderder maakt, is het gevoel dat Filipe bij de vondst had. “Ik voelde echt een soort verbinding met de naam op het diploma. Alsof het bedoeld was dat ík het zou vinden,” vertelt hij. “Ik droomde er zelfs over.”
Het diploma hangt inmiddels weer bij de familie, waar het hoort. En voor Filipe bleef niet alleen een mooi verhaal over, maar ook een bijzondere ervaring. “Ik zou willen dat iemand hetzelfde voor mij zou doen.”
Zo laat dit verhaal zien dat wonen bij Monoma meer betekent dan alleen een plek om te verblijven. Het gaat ook om de onverwachte verbindingen die hierdoor ontstaan.